مواد اولیه تصفیه آب

جلبک کش ها مواد شیمیایی هستند که جلبک ها و جلبک های آبی یا سبز را وقتی به آب اضافه می کنند از بین می برند. به عنوان مثال می توان به سولفات مس، نمک های آهن، نمک های آمین رزین و کلرید بنزالکونیوم اشاره کرد. جلبک کش ها در برابر جلبک ها موثر هستند، مشکل بیشتر جلبک کش ها این است که همه جلبک های موجود را از بین می برند، اما سمومی را که قبل از مرگ توسط جلبک ها آزاد می شود، از بین نمی برند.

ضد کف :

فوم توده ای از حباب است که وقتی انواع خاصی از گازها در یک مایع پراکنده می شوند ایجاد می شود. لایه‌های قوی مایع حباب‌ها را احاطه کرده و حجم زیادی از فوم غیرمولد را تشکیل می‌دهند. علت ایجاد کف یک مطالعه پیچیده در شیمی فیزیک است، اما ما قبلاً می دانیم که وجود آن مشکلات جدی را هم در عملکرد فرآیندهای صنعتی و هم در کیفیت محصولات نهایی ایجاد می کند. زمانی که فوم تحت کنترل نباشد، می تواند ظرفیت تجهیزات را کاهش دهد و طول مدت و هزینه فرآیندها را افزایش دهد. مخلوط های ضد کف حاوی روغن های ترکیب شده با مقادیر کمی سیلیس هستند. آنها به لطف دو ویژگی سیلیکون، کف را تجزیه می کنند: ناسازگاری با سیستم های آبی و سهولت پخش. ترکیبات ضد کف به صورت پودر یا امولسیون محصول خالص موجود می باشد.

پودر :

پودر ضد کف گروهی از محصولات بر پایه پلی دی متیل سیلوکسان اصلاح شده را پوشش می دهد. این محصولات از نظر خواص اولیه متفاوت هستند، اما به عنوان یک گروه، ضد کف عالی را در طیف گسترده ای از کاربردها و شرایط معرفی می کنند. ضد کف ها از نظر شیمیایی بی اثر هستند و با محیطی که کف زدایی می شود واکنش نشان نمی دهند. آنها بی بو، بی مزه، غیر فرار، غیر سمی هستند و مواد را خورده نمی کنند. تنها عیب محصول پودری این است که نمی توان از آن در محلول های آبکی استفاده کرد.

امولسیون ها :

امولسیون های ضد کف، امولسیون های آبی مایعات پلی دی متیل سیلوکسان هستند. آنها خواصی مشابه فرم پودری دارند، تنها تفاوت آنها این است که می توان آنها را در محلول های آبکی نیز استفاده کرد.

رسوب زداهای دیگ بخار :

مواد شیمیایی های مورد استفاده در بویلرها شامل تمام مواد شیمیایی است که برای کاربردهای زیر استفاده می شود: · مهارکننده های اکسیژن ، اینهیبتورها ، ضد خوردگی ، ضد کف ، کنترل کننده قلیاییت ، منعقد کننده ها . هنگامی که به منعقد کننده ها اشاره می شود، یون های مثبت با ظرفیت بالا ترجیح داده می شوند. به طور کلی آلومینیوم و آهن، آلومینیوم به عنوان Al2(SO4)3- (آلوئین) و آهن به عنوان FeCl3 یا Fe2(SO4)3- استفاده می شود. همچنین می توان از فرم نسبتاً ارزان FeSO4 استفاده کرد، به شرطی که در طول هوادهی به Fe3+ اکسید شود. انعقاد بسیار وابسته به دوز منعقد کننده ها، pH و غلظت کلوئیدی است. برای تنظیم سطوح pH از Ca(OH)2 به عنوان فلوکولنت استفاده می شود. دوزها معمولاً بین 10 تا 90 میلی‌گرم Fe3+/L متفاوت است، اما وقتی نمک‌ها وجود دارند، باید دوز بالاتری مصرف شود.

اکسیدان ها :

فرآیندهای اکسیداسیون شیمیایی از اکسیدان‌های (شیمیایی) برای کاهش سطوح COD/BOD و حذف اجزای معدنی آلی و قابل اکسیداسیون استفاده می‌کنند. این فرآیندها می توانند مواد آلی را به طور کامل به دی اکسید کربن و آب اکسید کنند، اگرچه اغلب لازم نیست که فرآیندها تا این سطح از تصفیه انجام شود. طیف گسترده ای از مواد شیمیایی اکسیداسیون موجود است. مثالها عبارتند از:

• آب اکسیژنه
• ازن
• ازن و پراکسید ترکیبی
• اکسیژن

آب اکسیژنه :

پراکسید هیدروژن به دلیل خواص آن به طور گسترده ای استفاده می شود. این یک اکسید کننده ایمن، موثر، قدرتمند و همه کاره است. کاربردهای اصلی H2O2 اکسیداسیون برای کمک به کنترل بو و کنترل خوردگی، اکسیداسیون آلی، اکسیداسیون فلز و اکسیداسیون سمیت است. سخت ترین آلاینده ها برای اکسید شدن ممکن است نیاز به فعال شدن H2O2 با کاتالیزورهایی مانند آهن، مس، منگنز یا سایر ترکیبات فلزات واسطه داشته باشند.

ازن :

ازن را نمی توان تنها به عنوان یک ضد عفونی کننده استفاده کرد. همچنین می تواند از طریق اکسیداسیون به حذف آلاینده ها از آب کمک کند. سپس ازن با تجزیه آلاینده های آلی و تبدیل آلاینده های معدنی به شکل نامحلول که می تواند فیلتر شود، آب را تصفیه می کند. سیستم ازن می تواند تا بیست و پنج آلاینده را حذف کند. مواد شیمیایی که می توانند با ازن اکسید شوند عبارتند از:

• هالوژن های آلی قابل
• ذب
• نیتریت
• اهن
• منگنز
• سیانور آفت کش ها
• اکسیدهای نیتروژن
• مواد بودار
• هیدروکربن های کلر
• PCB

ضدعفونی کننده ها :

مواد ضد عفونی کننده میکروارگانیسم های ناخواسته موجود در آب را از بین می برند. انواع مختلفی از ضد عفونی کننده ها وجود دارد:

• کلر (دوز 2-10 میلی گرم در لیتر)
• دی اکسید کلر
• ازن
• هیپوکلریت

ضدعفونی دی اکسید کلر

ClO2 عمدتاً به عنوان یک ضد عفونی کننده اولیه برای آب های سطحی با مشکلات بو و طعم استفاده می شود. این یک بیوساید موثر در غلظت های کم 0.1 ppm و در محدوده وسیع pH است. ClO2 به دیواره سلولی باکتری نفوذ می کند و با اسیدهای آمینه حیاتی در سیتوپلاسم سلول واکنش می دهد تا ارگانیسم ها را بکشد. محصول جانبی این واکنش کلریت است. دی اکسید کلر بر اساس اصل کلر ضدعفونی می شود، اما بر خلاف کلر، دی اکسید کلر هیچ اثر مضری بر سلامت انسان ندارد.

ضدعفونی هیپوکلریت :

هیپوکلریت به روشی مشابه دی اکسید کلر و کلر اعمال می شود. هیپوکلرین یک روش ضد عفونی است که دیگر به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرد، زیرا یک آژانس محیط زیستی ثابت کرد که هیپوکلریت برای ضدعفونی در آب، عامل قوام برومات در آب است.

ضد عفونی ازن :

ازن یک محیط اکسیداسیون بسیار قوی است که طول عمر بسیار کوتاهی دارد. این شامل مولکول های اکسیژن با یک اتم O اضافی است که O3 را تشکیل می دهد. هنگامی که ازن با بو، باکتری یا ویروس تماس پیدا می کند، اتم O اضافی آنها را مستقیماً از طریق اکسیداسیون تجزیه می کند. سومین اتم O از مولکول های ازن از بین رفته و فقط اکسیژن باقی می ماند. مواد ضدعفونی کننده را می توان در صنایع مختلف استفاده کرد. ازن در صنعت داروسازی، برای تهیه آب آشامیدنی، برای تصفیه آب فرآیند، برای تهیه آب فوق خالص و برای گندزدایی سطوح استفاده می شود. دی اکسید کلر عمدتاً برای تهیه آب آشامیدنی و ضد عفونی لوله کشی استفاده می شود.

ارتباط با مشاوران فروش